Mufka

Czytając już kawał czasu temu jedną z ostatnich książek z cyklu opowieści L.M.Montgomery o Ani natknęłam się na opis mufki.

Jedna z córeczek Ani na zabawie z biednymi dziećmi z sąsiedztwa miała z sobą pewien dodatek, który zachwycił mnie. Z perspektywy biednej dziewczynki jest opisany jako przepiękny, a jak po chwili okazuje się po wsunięciu rąk do środka- ciepły i niesamowicie przyjemny dodatek. 

Z czasem zaczęłam zauważać w sieciówkach podobne elementy garderoby. 

Niestety bardzo rzadko można je napotkać.

Czasem posiadają łańcuszek który zawiesza się na szyi i w każdym momencie można wyciągnąć rączki.

Moja mufka powstała rok temu.

W planach miała pojawić się kilka lat wcześniej, ale kawałek materiału czekał i czekał, aż ktoś zlituje się:)

Powstał z resztki etoli jaką wymarzyłam sobie na studniówkę.

Etolę założyłam do tej pory zaledwie kilka razy.

Na wspominaną powyżej imprezę i sporadyczne wyjścia.

Jest różnie odbierana i wydaje mi się, że zrobiona nieco na "bogatą rosjanę" :)- nie obrażając nikogo.

I dlatego czuję się zawstydzona wychodząc w niej, mimo, że niesamowicie grzeje.

Mufka również. Nawet za ciepło bywa w niej w duże mrozy.

Mufka prezentuje się z zewnątrz jak kawałek futerka.

Chciałam jednak zwrócić uwagę na to co kryje w sobie w środku:

Środek wyściełany jest ciepłym polarkiem i kryje dwie kieszonki z serduszkami.

P.S. Przepraszam za zdjęcia z dwóch różnych sesji ;)